opowiadanie z 1D - Dla Donii ;3

   Po pysznym śniadaniu, Nialler poszedł do swojej sypialni, a ja z Harrym usiedliśmy przytuleni przed telewizorem. Oglądaliśmy jakąś komedię, która akurat leciała, gdy nagle Harry obrócił się do mnie z dziwnie tajemniczym uśmiechem i spojrzał mi prosto w oczy. 

- Co? - zapytałam zdziwiona, śmiejąc się.

- Może byśmy gdzieś dziś wyszli razem? Zabiorę cię, gdzie tylko chcesz. No wiesz, tak na przeprosiny - odpowiedział.

- Kochanie, powtarzałam ci już, że to nie twoja wina, nie chcę niczego na przeprosiny.

- Ja jednak nalegam.

- Wystarczy, że jesteś - odparłam, szczerząc się jak głupi do sera i próbując go przekonać.

- Nalegam - powtórzył, nie dając za wygraną.

- Harry... - jęknęłam od niechcenia.

- Wiesz, że ci tego nie odpuszczę? - zapytał z cwaniackim uśmieszkiem, podnosząc śmiesznie jedną brew. Właśnie tą jego bezczelność i cwaniackie uśmiechy w nim kochałam. Był po prostu taki bezpośredni i niesamowicie otwarty. Zawsze mówił to, co myślał i nigdy nie ukrywał swoich uczuć. Pomimo tego, iż jest mężczyzną.

   Po krótkim namyśle, postanowiłam już gdzie chcę pójść.

- No dobra, ostatecznie mnie przekonałeś. Może wybralibyśmy się na... - zrobiłam krótką przerwę - PIKNIK! - wykrzyknęłam z rękoma w górze, szczerząc się jak małe dziecko.

- Co tylko chcesz, misiu. - odparł słodko Harry i pocałował mnie delikatnie w policzek.

   Posiedzieliśmy jeszcze trochę przed telewizorem, oglądając do końca film, po czym poszliśmy się szykować. Mój chłopiec buszował w kuchni, zapewne przygotowując przysmaki z najlepszych składników, jakie tam znalazł. Ja natomiast pobiegłam migiem do łazienki i robiłam cuda, by ładnie wyglądać.

   Po prawie godzinie siedzenia w ''kiblu'', usłyszałam pukanie do drzwi.

___________________________________

Opowiadanie specjalnie dla Donii ;3 kocham cię directionerko moja.^^.

lovelovelovelovelove you. Dziś dworek pewnie ale nie tak jak wczoraj z "kandytatem" i Szymonem i tym Maćkiem czy jak on tam miał aa no i z Matełuszem którego podobno znam. :D ^^